Garawa induced Tears

by Tekkatho Moe War (Saya U Moe Aung)

သံယောဇဥ်နှောင်ဖွဲ့မိခဲ့တဲ့ သူတို့တစ်တွေက ချူလိုက်တဲ့ ဂါရဝမျက်ရည်…။

” ဂါရဝ မျက်ရည် ”

ပြန်တော့မည် ဟု…
မျက်ရည် ကွယ်ဝှက်၊ ငါ.. နှုတ်ဆက်တိုင်း
ကမ်းလက် တို့ထိ၊ အသိအမှတ်
ပြုတတ် နှလုံး၊ အပြုံးနှင့်ကြို
မာနပြိုပြီ
ရင်ကိုခြွေဖြုတ် ကိုင်လှုပ်သူ။

စွယ်တော်ပင်ရိပ်၊ မျက်တစ်မှိတ်ထင့်
တွက်ချင့် ရင်ဖို၊ တက္ကသိုလ်မှာ
သိပ္ပ စာပေ၊ ပေးဝေမျှရင်း
မျှော်လင့်ခြင်းနတ္ထိ၊ မရ၏သို့
စို့လေသည့် ချွေး၊ မခြောက်သေးခင်
ဝေး- ဝေး- ဝေး- ဝေး ၊ ပြေး​ပြေး စွန့်ခွာ
သိက္ခာရွာမှာ၊ ငါ.. တစ်ယောက်တည်း။

ရုတ်တရက်လျှင်…. အိပ်မက် လန့်နိုးး၊ မျှော်ကိုး အားထား
နှလုံးသား တပည့်၊ လာလှည့် ရပ်ခေါ်
ပြုံးပျော်ကြည်နူး၊ ရည်စူး ဆုံတွေ့
သည်တစ်ကွေ့မှာ ဝေ့ဝဲမျက်ရည် အိုင်နေဆဲ။

ပြန်မလာတော့…
ရင်ကိုကော့ပြီး၊ မော့မော့လမ်းမှာ
သိက္ခာကိုထိန်း၊ မျက်ရည်သိမ်း၍
တစိမ်း ပြင်ပြင်၊ ဆင်ခြင် ဖန်ဆင်း
အိမ့်ပြတင်းမှာ…
သေမင်းရှိုက်သံ ကြားရတကား။ ။

တက္ကသိုလ် မိုးဝါ
၂၈ -၁-၂၀၀၉
စင်ကာပူနိုင်ငံ။